Ήταν η αφετηρία για να ξεκινήσουν οι Black Sabbath το εντελώς προσωπικό όραμά τους και να γίνουν το πρώτο χέβι μέταλ συγκρότημα, και ένα από τα μεγαλύτερα της μουσικής ιστορίας!
Το ντεμπούτο άλμπουμ των Black Sabbath αποτελεί τη γέννηση του heavy metal όπως το ξέρουμε. Άλλα συγκροτήματα όπως οι Blue Cheer, οι Led Zeppelin και οι Deep Purple είχαν ήδη ξεκινήσει να θέτουν νέα επίπεδα σε σχέση με την ένταση και τη «σκληρότητα» του ήχου, μέσα στους κόλπους του Psychedelic, Progressive και Blues Rock. Όμως από όλους αυτούς τους πρωτοπόρους του metal, οι Black Sabbath είναι οι μόνοι των οποίων ο ήχος παραμένει μέχρι σήμερα αυτόματα αναγνωρίσιμος ως Heavy Metal, ακόμα και μετά από δεκαετίες εξέλιξης του είδους.
Οι συνθήκες στις οποίες μεγάλωσαν οι Black Sabbath σίγουρα έπαιξαν τον ρόλο τους στη γέννηση αυτής της μουσικής επανάστασης – η βρωμιά του ήχου αντικατόπτριζε τον μελαγχολικό βιομηχανικό εφιάλτη του Birmingham. Αυτά τα στοιχεία έκαναν το συγκρότημα να ξεχωρίζει, αλλά δεν αποτελούν τον μόνο λόγο που αυτό το άλμπουμ υπερβαίνει τις Blues και Psychedelic καταβολές του και γίνεται κάτι περισσότερο. Η ιδιοφυΐα των Black Sabbath έγκειται στο ότι ανακάλυψαν την αγριάδα μέσα στο Blues και «κοπάνησαν» με αυτή τον ακροατή ασταμάτητα.
Το ομότιτλο κομμάτι είναι ένα τρανό παράδειγμα του στόχου των Black Sabbath να εισάγουν τον τρόμο στη μουσική. Αρχίζει με ατμοσφαιρικούς ήχους βροχής, κεραυνούς, και μια καμπάνα που χτυπά. Έπειτα ο Tony Iommi παίζει ένα αργό, απειλητικό ριφ, βασισμένο στο «Τρίτονο του Διαβόλου», ένα μουσικό διάστημα που απαγορευόταν στην μεσαιωνική μουσική γιατί το άκουσμα της διαφωνίας αυτής δημιουργούσε μια αίσθηση κακού – ό,τι πρέπει για τους σκοπούς των Sabbath. Παρόλο που το γρήγορο, δεξιοτεχνικό παίξιμο έχει γίνει σχεδόν συνώνυμο του heavy metal, ο αργός, βασανιστικός ρυθμός του κομματιού είναι πραγματικά βαρύς, και η ένταση ενισχύεται από τα γεμάτα τρόμο φωνητικά του Ozzy Osbourne. Η ιστορία του τραγουδιού, δηλαδή το να σε σέρνει στην κόλαση μια μαυροφορεμένη φιγούρα, δεν διαφαίνεται μόνο στους στίχους, αλλά κυρίως στην απελπισία της φωνής του Ozzy καθώς ουρλιάζει “Oh no, no, please God help me.”Το κομμάτι στοιχειώνει τον ακροατή με έναν πρωτόγνωρο για τότε τρόπο, και αυτός ο ήχος έγινε η κύρια επιρροή για το Doom Metal στις αρχές της δεκαετίας του ‘80.
Το “The Wizard” κάνει εμφανείς τις Blues καταβολές του συγκροτήματος, καθώς ξεκινάει με μία μοναχική φυσαρμόνικα, πριν κάνει την εμφάνισή του το μπάσο του Geezer Butler και τα drums του Bill Ward, που είναι και το εντυπωσιακότερο στοιχείο του κομματιού. Η απλή μελωδία της φωνής και της φυσαρμόνικας του Ozzy, δεν απαιτούν τη συγκέντρωση του ακροατή, κι έτσι αυτός αφήνεται στο πολύπλοκο, επηρεασμένο από τη Jazz παίξιμο του Ward.
Με το “Behind The Wall Of Sleep”, οι Sabbath έγιναν το πρώτο από αμέτρητα metal συγκροτήματα, συμπεριλαμβανομένων και των Metallica, που βρήκε έμπνευση στον ψυχολογικό τρόμο του συγγραφέα H.P. Lovecraft. Επιπρόσθετα, οι Black Sabbath πρώτοι επικεντρώθηκαν τόσο στην σκοτεινή θεματολογία που στη συνέχεια έγινε ένα από τα αμφιλεγόμενα στοιχεία του metal. Το άλμπουμ είναι γεμάτο από εικόνες υπερφυσικού και μαγείας, και οι στίχοι μιλούν για σατανισμό και σκοτεινό αποκρυφισμό, κάτι που κάνει το άλμπουμ ιδιαίτερα έντονο.
Στο “N.I.B.” διηγούνται μια ιστορία στην οποία ο διάβολος ζητάει από κάποιον να τον ακολουθήσει, και η σχέση αυτή θα τον κάνει ισχυρότερο. Παρόλο που οι Sabbath δεν ήταν σατανιστές, είναι ξεκάθαρο ότι ήθελαν να περάσουν αυτήν την εικόνα. Μετά τον λιτό ήχο του προηγούμενου κομματιού, σε αυτό δεσπόζουν τα riffs των Iommi και Butler. Ξεκινάει με ένα funky solo μπάσου από τον Butler, και έχει μια πολύ δυνατή ερμηνεία από τον Ozzy. Το σόλο του Iomi είναι χαρακτηριστικό του heavy blues ήχου που έβγαζε από την Gibson SG του, ένα στυλ που είχε αναπτύξει μετά από ένα εργατικό ατύχημα που του στοίχισε δύο από τα ακροδάχτυλά του.
Το άλμπουμ θα μπορούσε να τελειώσει σε αυτό το σημείο, και θα εξακολουθούσε να αποτελεί ένα απαραίτητο άκουσμα για κάθε φίλο του σκληρού ήχου. Στη δεύτερη πλευρά οι Sabbath αναλώνονται σε ένα χαλαρό blues jam στο στυλ των Cream, κάτι που δεν ταιριάζει πολύ στο παίξιμό τους. Όμως, παρόλα τα ελαττώματα του, το άλμπουμ αυτό (που ηχογραφήθηκε εξαιρετικά γρήγορα), είναι ένα επαναστατικό ντεμπούτο που ξεκίνησε όχι απλά ένα είδος μουσικής, αλλά ένα ολόκληρο μουσικό κίνημα. Είναι μοναδικό στο είδος του, και θα μνημονεύεται για πολύ καιρό ως ένα από τα επιδραστικότερα και καινοτόμα άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής. Ήταν η αφετηρία για να ξεκινήσουν οι Black Sabbath το εντελώς προσωπικό όραμά τους και να γίνουν το πρώτο χέβι μέταλ συγκρότημα, και ένα από τα μεγαλύτερα της μουσικής ιστορίας.